بررسی نقش PKCγ نخاعی در تحمل و هیپرآلجزیای القا شده بدنبال تجویز مکرر مورفین در موشهای صحرایی نر
Authors
Abstract:
زمینه: اپیوییدهایی مثل مورفین یک انتخاب خوب برای درمان دردهای حاد و مزمن در کلینیک می‌باشند. استفاده کلینیکی از داروهای اپیوئیدی جهت تسکین درد دارای محدودیت است. زیرا تکرار تجویز آنها منجر به ایجاد تحمل و وابستگی فیزیکی و کاهش potency دارو می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی نقش (PKCγ)Protein Kinase Cγ در تحمل و هیپرآلجزیای القا شده به‌دنبال تجویز مکرر مورفین در موشهای صحرایی نر است. مواد و روش‌ها: جهت آزمایش، موش‌ها به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه‌ها شامل: تزریق سالین، تحمل به مورفین و هیپرآلجزیا، متفورمین، تحمل و هیپرآلجزیای القا شده به مورفین + متفورمین بودند. ابتدا مورفین ۱۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم و به‌صورت زیر جلدی یک مرتبه در روز و به مدت 14 روز تزریق شد. تست رفتاری هارگریوز به‌ترتیب قبل (کنترل) و بعد از تزریق اولین دوز مورفین در روز اول و سپس روز 14 پس از آخرین تزریق برای بررسی تحمل انجام گرفت. در بررسی هیپرآلجزیا تست رفتاری قبل از تزریق اولین دوز مورفین و سپس قبل از آخرین تزریق آن در روز 14 و آنگاه دو روز پس از آخرین تزریق یعنی روز 16 صورت گرفت. بیان (PKCγ) نخاعی در روزهای 14 پس از آخرین تزریق و روز 16 بروش وسترن بلات سنجیده شد. متفورمین به میزان 100 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی همراه با مورفین به مدت 14 روز تزریق گردید. سنجش تست رفتاری هارگریوز و میزان بیان PKCγ با همان روشی که در بالا اشاره شد صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج تحمل معنی‌داری را در روز 14پس از تزریق آخرین دوز مورفین و القای هیپرآلجزیا را در روزهای 14 قبل از تزریق مورفین و 16 در مقایسه با کنترل نشان داد. همچنین افزایش معنی‌داری در بیان PKCγ در روز 14 و روز 16 در مقایسه با کنترل دیده شد که این افزایش در تحمل بیشتر از هیپرآلجزیا بود. تزریق 14روزه متفورمین به همراه مورفین سبب کاهش معنی‌دار تحمل و هیپرآلجزیا گردید. بیان PKCγ نخاعی نیز در تحمل و هیپرآلجزیا کاهش یافت. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که افزایش بیان PKCγ نخاعی در تحمل و القای هیپرآلجزیای حاصل از استفاده مکرر مورفین می‌تواند نقش داشته باشد.
similar resources
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textبررسی نقش پروتئین nNOS در کاهش اثر ضددردی بوپیواکائین در موشهای صحرایی نر تحمل یافته به تزریق مکرر مورفین
چکیده سابقه و هدف: اثر ضد دردها در افرادی که سوء مصرف به مواد اپیوئیدی دارند، کاهش می‌یابد. در ارتباط با نقش پروتیئن nNOS در تحمل به مورفین گزارش‌هایی وجود دارد، ولی نقش آن در کاهش اثر ضد دردی بیحس‌کننده‌های موضعی در شرایط تحمل به مورفین مشخص نمی‌باشد. لذا در این پژوهش به نقش پروتئین nNOS روی اثر ضد دردی بوپیواکائین در موشهای صحرایی نر تحمل‌یافته به مورفین پرداخته شده است. مواد و روش‌ها: از مو...
full textبررسی نقش پروتئین nnos در کاهش اثر ضددردی بوپیواکائین در موش های صحرایی نر تحمل یافته به تزریق مکرر مورفین
چکیده سابقه و هدف: اثر ضد دردها در افرادی که سوء مصرف به مواد اپیوئیدی دارند، کاهش می یابد. در ارتباط با نقش پروتیئن nnos در تحمل به مورفین گزارش هایی وجود دارد، ولی نقش آن در کاهش اثر ضد دردی بیحس کننده های موضعی در شرایط تحمل به مورفین مشخص نمی باشد. لذا در این پژوهش به نقش پروتئین nnos روی اثر ضد دردی بوپیواکائین در موش های صحرایی نر تحمل یافته به مورفین پرداخته شده است. مواد و روش ها: از مو...
full textاثر فشار خون القا شده بوسیله فنیل افرین بر عملکرد موشهای صحرایی نر و ماده در ماز آبی موریس
چکیده زمینه و هدف: شواهدی وجود دارد که خطر ابتلا به فشار خون از یک طرف و اختلالات شناختی مربوط به افزایش سن از طرف دیگر در 2 جنس مونث و مذکر متفاوت است. در مطالعه حاضر اثر افزایش فشار خون ناشی از فنیل افرین بر عملکرد موشهای صحرایی نر و ماده در ماز آبی موریس مقایسه شد. مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی 32 موش صحرایی به 4 گروه تقسیم شدند: گروههای 1 و 2 شامل حیوانات کنترل نر و ماده که سالین دریا...
full textمطالعه اثر عصاره هیدروالکلی خاکشیر، درمنه و کلپوره بر سندرم ترک مورفین القا شده با نالوکسان در موش صحرایی نر
زمینه و هدف: سندرم ترک یکی از عوارض خطرناک و بحرانی سوء استفاده از مواد مخدر است و درمان آن از اولویت‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بهداشتی و درمانی محسوب می شود. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره خاکشیر، درمنه و کلپوره بر علائم ناشی از سندرم ترک مورفین می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر به چهار گروه مساوی شامل: گروه کنترل که مورفین، نالوکسان و آب مقطر دریافت کردند، گروه وابسته به مورفین...
full textMy Resources
Journal title
volume 20 issue 6
pages 527- 539
publication date 2018-01
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023